Geschiedenis van de club

Zündapp, een samenvoeging van de woorden Zünder und Apparatebau gesellschaft für den bau von Spezialmaschinen, is een naam die bij velen nostalgische herinneringen oproept en vooral gerelateerd wordt aan onverwoestbaarheid, uithoudingsvermogen en snelheid.
Zündapp brom- en motorfietsen waren allesbehalve goedkoop, want wanneer de directie bij de productie voor de keuze werd gesteld tussen een goedkoper eindproduct of een hogere kwaliteit koos men steeds voor dat laatste.
De Deutsche Grundlichkeit ten top dus.
In 1917, in volle oorlogstijd, werd de firma opgericht om ontstekers voor munitie te fabriceren. Later ging men meer vredelievende producten bouwen waarvan vooral de brom- en motorfietsen het meest bekend zijn. Maar gedurende de roemruchte geschiedenis van het merk werden ook drie- en vierwielige wagens, auto’s, naaimachines, buitenboordmotoren, grasmaaiers, aggregaten, pompen, lieren, vliegtuigmotoren en zelfs een mini tank gebouwd.
Ontelbare successen bij motorwedstrijden hebben de naam Zündapp onsterfelijk gemaakt in de motorsportgeschiedenis. Zelfs op het ogenblik dat de firma reeds failliet was werd een Zündapp fabrieksracer nog wereldkampioen in de 80 cc klasse.
Het failliet van de fabriek was trouwens een weloverwogen strategische keuze van de toenmalige bedrijfsleider Dieter Neumeyer. In 1984 kochten de Chinezen Zündapp en verdween het merk voorgoed naar het verre Oosten.

In 1986 besloot een 17-jarige jongeman uit de buurt van Eindhoven om de “Verenigde Zündapp Toer Enthousiasten” op te richten. De eerste leden waren z’n broer en een verre bekende die ook al met dezelfde plannen rondliep. Voordat men wist wat er gebeurde hadden de eerste 20 leden zich al aangemeld. Een vereniging oprichtten is één ding, maar deze ook leiden is wat anders, zeker omdat de jonge mannen nog naar school gingen en totaal geen ervaring hadden met dergelijk soort zaken.
Daarom werd de vader van één van hen, die wel wat ervaring had in die materie, in het avontuur betrokken als eerste voorzitter en raadgever van de club.
We schrijven inmiddels 1987 en als eerste wapenfeit werd de naam van de prille vereniging veranderd in het tot nu toe nog steeds bekende “Zündapp Veteranen Club”. Er verscheen in dat jaar één clubblad (klik hier om het eerste boekje te bekijken) waarin de eerste meeting werd aangekondigd en het jaar werd afgesloten met 30 betalende leden.
De doelstelling van de club was: het in stand houden van alle door de Duitse Zündapp fabrieken geproduceerde artikelen en voertuigen tot en met bouwjaar 1984.

Dankzij de promotie op diverse beurzen en het verschijnen van een artikel in Het Eindhovens Dagblad begonnen potentiële leden zich aan te melden. De club werd zelfs internationaal want in 1989 meldde de eerste Belg zich aan en spoedig werden ook Duitsers lid. Het prille bestuur had blijkbaar een vereniging opgericht waar velen al zo lang op wachtten want het ledental schoot de eerstvolgende jaren omhoog. Zo drastisch zelfs dat de oprichters werden afgelost door een nieuw bestuur en voorzitter.
Vanaf toen werd het pas echt hectisch. Er kwam een onderdelencommissie die op beperkte schaal onderdelen liet namaken. Bij de kopieservice werden tegen kostprijs onderdelenboeken, gebruiksaanwijzingen en werkplaatshandboeken gekopieerd. Per jaar werden er vele prachtige rondritten en ook een ruilbeurs georganiseerd en was de club met een mooie clubstand aanwezig op diverse beurzen in binnen- en buitenland.
Van enkele honderden steeg het aantal leden tot ver boven de duizend waardoor de oprichting van een heuse ledenadministratie noodzakelijk was.

Toch stond de club nog maar in haar kinderschoenen en de toenmalige voorzitter had grootse plannen.
Voor het tienjarig bestaan van de club in 1997 en het feit dat 75 jaar daarvoor Zündapp de eerste motorfiets produceerde had hij de grootste Zündapp tentoonstelling ooit in de planning staan. In het Autotron in Rosmalen werd 1500 m² vrijgemaakt om plaats te bieden aan meer dan 100 Zündapp machines, nevenproducten, opengewerkte motorblokken, posters, reclamelichtbakken, vitrinekasten met boeken, folders, bekers, gadgets e.d. Het was de grootste Zündapp tentoonstelling ooit en is tot op heden ongeëvenaard gebleven.
Het gigantische evenement had ook invloed op het ledental want dat steeg tot meer dan tweeduizend.

De jaren nadien verminderde het ledenaantal weer en trad er een soort vergrijzing van het ledenbestand op. Momenteel telt de club nog ca. 600 leden waarvan de meeste al jaren lid zijn. Een groot gedeelte zijn echte gepassioneerde Zündapp freaks van het eerste uur die absoluut besmet zijn met het virus.
Het is bij sommige leden niet ongewoon dat de brom- en of motorfietsen gewoon in de woonkamer of slaapkamer staan. De Zündapp spullen en gadgets worden gekoesterd en liggen als relikwieën te pronken in vitrinekastjes. De meesten hebben dan ook meer dan één Zündapp of hebben zelfs een heus privé museum.

De laatste jaren is er gelukkig ook onder de jeugd weer een groeiende interesse voor het merk Zündapp, wat natuurlijk een geweldige ontwikkeling is met oog op de toekomst, want het rijden op zo’n Duitse oldtimer is weer hot !